Welkom bij mijn eerste blog :)

Want water doet leuken dingen.

Geen idee of dit iets is wat ik ga volhouden maar het is me opgevallen dat ik er wel van hou om te schrijven - ofja, typen in dit geval. Over vanalles, maar vooral over de diepgang van het leven. Heel vaag begrip wel, maar ik ga het wat verduidelijken hier. Wat is bijvoorbeeld uw eerste gedachten in de ochtend? Waarom? Is dat echt uw gedachten? Of een trauma respons van ooit? Het leven, ons ego, onze emoties - t’is allemaal zo complex! Ik sta meestal op met de gedachten dat ik rustig moet zijn. Want ja, cortisol verslagen is niet alleen een trend, maar volgens mij ook echt raadzaam om te doen. Feit is wel dat als ge uzelf pusht rustig te zijn, dat dat uw cortisol verhoogd. Dus is het wel verstandig om mezelf die druk op te leggen? Misschien moet ik gewoon ‘zijn’ zoals ik ook wil dat mijn klanten gewoon ‘zijn’ tijdens een fotoshoot.

Wat is dat? Gewoon ‘zijn’? Weten we hoe dat moet? Hoort dat niet gewoon de essentie te zijn van het leven? Ik denk dat we alleen in die toestand verkeren als we: mediteren, bezig zijn met onze handen in de natuur (zoals onkruid plukken of eender wat), iets doen wat we ontzettend graag doen, iets doen wat ons hart warm maakt, etc. Plezier is ook zo een dingetje. Iets dat we meer mogen hebben. Wie heeft ooit gezegd dat het leven serieus genomen moet worden? En de mensen die het leven dan serieus nemen? Wie zijn dat? Zijn die super gelukkig?

Nuja, wat is gelukkig zijn? Ik heb het gevoel dat elke vraag over het leven, 10000 andere vragen oproept. Maar dat is oke! Dat maakt het leven juist zo variabel, verassend en alles behalve saai.

Indien iemand dit leest: Ik hoop dat uw gedachten licht en zacht zijn en ge ook zo geniet van dit ding dat wij het leven noemen.

xoxo